فقدان اطلاعات مقتضی در عرصه های مختلف حیات اجتماعی ،عامل اصلی در ایجاد اختلال در برنامه ریزیهای فرهنگی واجتماعی است.این امر بسیاری از تصمیمات مدیریتی را با اختلال مواجه ساخته یا نتایج فعالیتهای را مختل می سازد.
بر این اساس باید درصدد شناخت جمعیت مخاطب ،نوع فرهنگ سازی که باید انجام شود،میزان هزینه کرد برای این امر و اثر بخشی مبتنی بر آن باشیم.باور مردم را مورد ارزیابی قرار دهیم وشناخت مقتضی را بدست آوریم که آیا تلقی نسبت به اهدای عضو مثبت است یا منفی ؟مطلوب است یا نامطلوب؟ چه جایگاهی در نزد مردم دارد وبه چه میزان به آن اعتقاد دارند؟اگر باور مردم مساعد نیست ؛چگونه باید این شرایط مطلوب سازی ایجاد شود.چگونه فرهنگ سازی کنیم؟وچگونه این باور را ایجاد کنیم؟
بنابر این در این مطالعه ابتدا وضعیت موجود وتصویر کنونی افکار عمومی از اهدای عضو مورد سنجش وارزیابی قرار می گیرد،شرایط مطلوب ونحوه دستیابی به آن مطالعه می شود،سازوکارها وروشهای حرکت از وضع موجود به وضع مطلوب و ابزار آن مورد مطالعه قرار می گیرد،علل رضایت یا نارضایتی شناسایی شده ،اولویت بندی می شود ونقشه اهدای عضو در کشور مبتنی بر شرایط قومی وفرهنگی وجغرافیای کشور شناسایی می شود.
این فعالیت در قالب یک پایش ملی با تاکید بر همه عناصر فرهنگ بومی وسازوکارهای حرفه ای شناخت افکار عمومی انجام می شود.روش شناسی های اجتماعی مبنای اندازه گیری در میدان تحقیق وپشتیبانی نظری از فرایند تحقیق است.